Chapter 15 : "ที่รัก"
http://my.dek-d.com/dek-d/story/viewlongc.php?id=887510&chapter=50
พื้นผิวโซฟานุ่มเกิดเสียงประหลาดจากการเสียดสี
แผ่นหลังบางเลื้อยไถลไปมาเพราะความเสียวซ่าน เสื้อ กางเกง หรือชิ้นส่วนใดก็แล้วแต่ หล่นกองอยู่ระเกะระกะตามพื้นพรม สองกายกำลังลุ่มหลงอยู่ในภวังค์
กอดรัดบนโซฟาแคบๆ มีเพียงผิวร้อนรุ่มห่อหุ้มกายเท่านั้น
“อืออออ”
เสียงครางอย่างพึงใจลอดผ่านช่องว่างเล็ก
ๆ ระหว่างริมฝีปากที่พันตูดูดกลืนกันไม่รู้เบื่อ
ยิ่งจูบยิ่งหวานคงเป็นคำนิยามกับสิ่งที่ทั้งสองคนกำลังมัวเมาอยู่ได้ ลิ้นเล็กตวัดรับลิ้นร้อนที่เกาะเกี่ยว
แขนขาวโอบคล้องไหล่ ปลายนิ้วเล็กแทรกตามเรือนผมดำ ขยุ้มดึงบ้างยามอารมณ์ปะทุโหมหนักในช่องอก
เสียงทุ้มต่ำครางลึกหอบหนักด้วยความร้อนที่วิ่งพล่านไปทั่วกาย ผิวเนียนนุ่มตรงหน้าชวนให้หลงใหล
ปัดป่ายบีบเค้นไม่รู้เบื่อ
เนื้อผิวหอมครีมอาบน้ำอ่อนๆ ตั้งแต่ปลีน่อง ต้นขา สีข้าง ซอกคอ แผ่นท้อง ..
แทบจะทุกที่ของคนด้านล่างถูกริมฝีปากอิ่มชิมมาแล้วจนทั่ว
“ฮื้อออ ฮะ ฮะ .... อึก”
ยิ่งปล่อยริมฝีปาก เสียงแหบๆ ก็ยิ่งครางหวานจนคิมคิบอมอดกลั้นอารมณ์แทบไม่อยู่ แต่ใครๆ ก็รู้
....ของอร่อย....ควรค่อย ๆ ละเลียดกิน
จึงจะได้สัมผัสรสชาติที่ติดใจอย่างเต็มอิ่ม
ดวงตาเรียวสีน้ำตาลอัดแน่นด้วยความต้องการจนฉ่ำวาว น้ำใสฉาบคลอเพราะความอึดอัดและสั่นไหว ตัวบางสะท้านยามที่เขาล้วงมือลึกเข้าในซอกอุ่นและสัมผัสกาย
แผ่นอกกระเด้งแอ่นหน้าหวานเงยหงายอย่างเสียวซ่านเมื่อเขาเริ่มขยับมือ
จมูกโด่งคมกดลงเหนือหลุมเล็กบนแผ่นท้องนวลเรียบตึง
กดริมฝีปากจูบแล้วเม้มดึงพอให้ผิวเนื้อติดขึ้นมาเล็กน้อย
ลากริมฝีปากขึ้นสูงมาตามความโค้งของแผ่นอกที่แอ่นขึ้นเพราะเขาสอดมือเข้าไปดันจากด้านล่างและเจ้าตัวก็สะท้านรับริมฝีปากของเขา
ลากช้า ๆ
ราวกับไม่ต้องการละเลยไปแม้แต่ตารางนิ้วก่อนจะวกไปหาอกราบที่หวานล้ำนักในความรู้สึก
“อึก อือออ คิบอม..”
ชอนไชปลายนิ้วตามเส้นผมที่ท้ายทอย
อีกข้างจิกลงสะบักหลัง แม้ไม่แสบเพราะตัดเล็บสั้นแล้วแต่ยังรู้สึกเจ็บ
ขาเล็กที่ถูกเขาหย่อนตัวลงมาแทรกตรงกลางคอยจะหนีบเข้าหากันตลอดเวลา
“ทงเฮ”
กายสูงโปร่งยกตัวขึ้นสูงจนหน้าคมลอยอยู่ใกล้หน้าเรียวหวาน ริมฝีปากบางสีก่ำหอบเผยออ้า เปลือกตาบางปรือเปิดนัยน์ตาหันมาสบแทนการตอบรับคำเรียกขาน คิบอมโน้มหน้าลงสูดดมแก้มหอมนิ่มจนเต็มปอดแล้วเลื่อนไปเล็มไล้ใบหูเล็กพร้อม
ๆ กับมือเริ่มขยับรูดรั้ง
“ฮื้อออออ”
ป้อนความหวามไหวด้วยมืออุ่นจนขาเรียวหนีบลำตัวเขาแน่น กายแข็งแรงขยับเปลี่ยนท่าให้นั่งถนัด ปากร้อนยังเล็มใบหูเล็กนิ่มด้วยความรัก กระซิบด้วยเสียงทุ้มแตกพร่าจนแทบฟังไม่เข้าใจ
“ไหวมั้ย”
“มะ .. ไม่ จะไม่ไหวแล้ว คิบอม อืออออ ...”
ฟันเล็กขบฝีปากล่างแน่นจนเป็นรอย
ดึงมือออกจากใต้แผ่นหลังที่เขาใช้ดันให้โค้งเพื่อเชยชมแผ่นอกหวาน
ใช้ปลายนิ้วหัวแม่มือกดตามริมฝีปากบางแล้วลูบไปมา
“อย่ากัดปากแบบนั้น...ทงเฮ”
“อ๊ะ อึก แล้วจะให้ทำยังไงล่ะ”
“ไม่ต้องกลั้น... นะ”
“มะ .... ไม่ ไม่เอาหรอก ... “
แนบฝ่ามือเข้ากับใบหน้าเรียว
ก่อนจะแนบริมฝีปากลงกับปากเล็กที่ขอบล่างแดงก่ำ
ใช้ปลายลิ้นแตะลากตามรอยช้ำก่อนจะหย่อนลิ้นเข้าควานหาความหวานล้ำ ดื่มด่ำจนพอใจ
นิ้วเล็กที่แผ่นหลังและไหล่กดปลายนิ้วลากไปจนทั่ว คิบอมถอนจูบแล้วซุกหน้ากับไหล่ขาว ขบเม้นผิวเนื้อตึงตามวัยของคนด้านล่าง สอดมืออีกข้างเข้าตรงต้นขาขาวแล้วดันให้แยกออกจากที่หนีบแน่นข้างสะโพก
เพื่อที่เขาจะได้ขยับเร่งจังหวะได้สะดวก
“อื้อ .. ฮึก”
นิ้วยาวกอบกุมรูดและเร่งทั้งที่ตัวทาบกดน้ำหนักลงเต็มที่
สะโพกเล็กขยับไหวตามจังหวะที่ถูกชักจูง
ตัวบางหอบสะท้าน เร่งกอบโกยลมหายใจถี่เข้าปอด
ก่อนที่เสียงแหบพร่าจะครวญผ่านปากบางราวทรมานนักหนา
กระตุกและปลดปล่อยทุกความรู้สึกออกมาก่อนทิ้งตัวจมลงกับโซฟานุ่ม
“อ๊ะ อื้อ อื้ออออออ”
x
x
ภาพเหงื่อพราว แก้มแดง ปากวาว
ตาฉ่ำ ทำให้ความอดทนที่มีถึงขีดสุด
ความร้อนในกายปะทุจนข่มใจเย็นดังเดิมไม่ไหว อุปกรณ์
ตัวช่วยทั้งหลายที่อยู่บนห้องนอนถูกละเลยไป
มีเพียงสิ่งสะท้อนอารมณ์ขีดสุดของคนด้านใต้ที่จะใช้เป็นเครื่องมือ
“เจ็บหน่อยนะทงเฮ”
บอกให้รู้ตัวล่วงหน้าก่อนจะเริ่มขยับท่วงท่าให้ถนัด โซฟาไม่เล็กแต่แคบเกินกว่าผู้ชายวัยเจริญพันธุ์จะใช้ทำกิจกรรมสองคนเช่นนี้ รู้ว่าจะต้องเจ็บ
แต่ความปวดหนึบทำให้ไม่สามารถถ่วงเวลาต่อได้แม้สักนาที กายสูงโปร่งเหงื่อพราวมัดกล้ามเนื้อค่อยๆ
ฝังทุกความรัก ความปรารถนาที่มีให้อีกคนได้รับรู้
น้ำอุ่นปลายหางตาฟ้องถึงความใจร้อนเกินไปของเขา แต่ตาเรียวสวยวาวด้วยความสุขสม อ้อมแขนต่างกอดรัด ฝ่ามือต่างลูบไล้ ปลายจมูกต่างสูดดม
กลิ่นความปรารถนาที่ฉาบไปทั่วเนื้อผิวเส้นผมของคนที่กำลังส่งต่อความรักให้แก่กัน
แสงรอบห้องสาดส่องผ่านผ้าม่านสว่างจ้า แก้มใสขึ้นสีชมพูจนเกือบแดงก่ำ คนขี้อายขลาดเขินเหลือเกิน หลบตาเป็นพัลวัน คิบอมเพียรกระซิบด้วยเสียงทุ้มต่ำให้ผ่อนคลาย
เคยคิดว่าเลี่ยนนะถ้าจะเรียกใครสักคนว่า “ที่รัก” แต่แปลก
วันนี้ใครบางคนน่ารัก จนคิดว่าเรียกได้ง่าย ๆ กลุ่มผมนุ่มพริ้วคลอเคลียหน้าผากสวย แก้มใส สะบัดตามจังหวะขยับโยกเคลื่อนกาย
เร่งจังหวะ ย้ำลึกสุดแรงในครั้งสุดท้าย
คิมคิบอมก้มโน้มแนบริมฝีปากชิดในตำแหน่งที่มีสิ่งสำคัญของคนตัวบางเต้นตุบตับอยู่ภายใน เอ่ยทั้งที่แนบริมฝีปาก ดูดดึงผิวเนื้อด้านใต้ ... เอ่ยอย่างแผ่วเบา
“....ที่รัก”
