IBYS 2_15 ที่รัก

I'm by your side~ ใกล้ ๆ คุณ 2


Chapter 15 : "ที่รัก"


http://my.dek-d.com/dek-d/story/viewlongc.php?id=887510&chapter=50

               พื้นผิวโซฟานุ่มเกิดเสียงประหลาดจากการเสียดสี แผ่นหลังบางเลื้อยไถลไปมาเพราะความเสียวซ่าน เสื้อ กางเกง หรือชิ้นส่วนใดก็แล้วแต่  หล่นกองอยู่ระเกะระกะตามพื้นพรม สองกายกำลังลุ่มหลงอยู่ในภวังค์ กอดรัดบนโซฟาแคบๆ มีเพียงผิวร้อนรุ่มห่อหุ้มกายเท่านั้น

                “อืออออ”

                เสียงครางอย่างพึงใจลอดผ่านช่องว่างเล็ก ๆ ระหว่างริมฝีปากที่พันตูดูดกลืนกันไม่รู้เบื่อ  ยิ่งจูบยิ่งหวานคงเป็นคำนิยามกับสิ่งที่ทั้งสองคนกำลังมัวเมาอยู่ได้  ลิ้นเล็กตวัดรับลิ้นร้อนที่เกาะเกี่ยว แขนขาวโอบคล้องไหล่ ปลายนิ้วเล็กแทรกตามเรือนผมดำ ขยุ้มดึงบ้างยามอารมณ์ปะทุโหมหนักในช่องอก

                เสียงทุ้มต่ำครางลึกหอบหนักด้วยความร้อนที่วิ่งพล่านไปทั่วกาย  ผิวเนียนนุ่มตรงหน้าชวนให้หลงใหล ปัดป่ายบีบเค้นไม่รู้เบื่อ  เนื้อผิวหอมครีมอาบน้ำอ่อนๆ ตั้งแต่ปลีน่อง ต้นขา สีข้าง ซอกคอ แผ่นท้อง .. แทบจะทุกที่ของคนด้านล่างถูกริมฝีปากอิ่มชิมมาแล้วจนทั่ว

                “ฮื้อออ  ฮะ ฮะ .... อึก”

                ยิ่งปล่อยริมฝีปาก  เสียงแหบๆ ก็ยิ่งครางหวานจนคิมคิบอมอดกลั้นอารมณ์แทบไม่อยู่  แต่ใครๆ ก็รู้  ....ของอร่อย....ควรค่อย ๆ ละเลียดกิน จึงจะได้สัมผัสรสชาติที่ติดใจอย่างเต็มอิ่ม

                ดวงตาเรียวสีน้ำตาลอัดแน่นด้วยความต้องการจนฉ่ำวาว  น้ำใสฉาบคลอเพราะความอึดอัดและสั่นไหว  ตัวบางสะท้านยามที่เขาล้วงมือลึกเข้าในซอกอุ่นและสัมผัสกาย  แผ่นอกกระเด้งแอ่นหน้าหวานเงยหงายอย่างเสียวซ่านเมื่อเขาเริ่มขยับมือ

                จมูกโด่งคมกดลงเหนือหลุมเล็กบนแผ่นท้องนวลเรียบตึง กดริมฝีปากจูบแล้วเม้มดึงพอให้ผิวเนื้อติดขึ้นมาเล็กน้อย  ลากริมฝีปากขึ้นสูงมาตามความโค้งของแผ่นอกที่แอ่นขึ้นเพราะเขาสอดมือเข้าไปดันจากด้านล่างและเจ้าตัวก็สะท้านรับริมฝีปากของเขา ลากช้า ๆ ราวกับไม่ต้องการละเลยไปแม้แต่ตารางนิ้วก่อนจะวกไปหาอกราบที่หวานล้ำนักในความรู้สึก

                “อึก  อือออ คิบอม..”

                ชอนไชปลายนิ้วตามเส้นผมที่ท้ายทอย อีกข้างจิกลงสะบักหลัง แม้ไม่แสบเพราะตัดเล็บสั้นแล้วแต่ยังรู้สึกเจ็บ ขาเล็กที่ถูกเขาหย่อนตัวลงมาแทรกตรงกลางคอยจะหนีบเข้าหากันตลอดเวลา

                “ทงเฮ”

                กายสูงโปร่งยกตัวขึ้นสูงจนหน้าคมลอยอยู่ใกล้หน้าเรียวหวาน  ริมฝีปากบางสีก่ำหอบเผยออ้า  เปลือกตาบางปรือเปิดนัยน์ตาหันมาสบแทนการตอบรับคำเรียกขาน  คิบอมโน้มหน้าลงสูดดมแก้มหอมนิ่มจนเต็มปอดแล้วเลื่อนไปเล็มไล้ใบหูเล็กพร้อม ๆ กับมือเริ่มขยับรูดรั้ง

                “ฮื้อออออ” 

                ป้อนความหวามไหวด้วยมืออุ่นจนขาเรียวหนีบลำตัวเขาแน่น  กายแข็งแรงขยับเปลี่ยนท่าให้นั่งถนัด  ปากร้อนยังเล็มใบหูเล็กนิ่มด้วยความรัก  กระซิบด้วยเสียงทุ้มแตกพร่าจนแทบฟังไม่เข้าใจ

                “ไหวมั้ย”

                “มะ .. ไม่  จะไม่ไหวแล้ว คิบอม อืออออ ...”

                ฟันเล็กขบฝีปากล่างแน่นจนเป็นรอย  ดึงมือออกจากใต้แผ่นหลังที่เขาใช้ดันให้โค้งเพื่อเชยชมแผ่นอกหวาน ใช้ปลายนิ้วหัวแม่มือกดตามริมฝีปากบางแล้วลูบไปมา

                “อย่ากัดปากแบบนั้น...ทงเฮ”

                “อ๊ะ  อึก แล้วจะให้ทำยังไงล่ะ”

                “ไม่ต้องกลั้น... นะ”

                “มะ ....  ไม่ ไม่เอาหรอก ... “

                แนบฝ่ามือเข้ากับใบหน้าเรียว ก่อนจะแนบริมฝีปากลงกับปากเล็กที่ขอบล่างแดงก่ำ ใช้ปลายลิ้นแตะลากตามรอยช้ำก่อนจะหย่อนลิ้นเข้าควานหาความหวานล้ำ ดื่มด่ำจนพอใจ

                นิ้วเล็กที่แผ่นหลังและไหล่กดปลายนิ้วลากไปจนทั่ว  คิบอมถอนจูบแล้วซุกหน้ากับไหล่ขาว  ขบเม้นผิวเนื้อตึงตามวัยของคนด้านล่าง  สอดมืออีกข้างเข้าตรงต้นขาขาวแล้วดันให้แยกออกจากที่หนีบแน่นข้างสะโพก เพื่อที่เขาจะได้ขยับเร่งจังหวะได้สะดวก

                “อื้อ .. ฮึก”

                นิ้วยาวกอบกุมรูดและเร่งทั้งที่ตัวทาบกดน้ำหนักลงเต็มที่ สะโพกเล็กขยับไหวตามจังหวะที่ถูกชักจูง  ตัวบางหอบสะท้าน เร่งกอบโกยลมหายใจถี่เข้าปอด  ก่อนที่เสียงแหบพร่าจะครวญผ่านปากบางราวทรมานนักหนา กระตุกและปลดปล่อยทุกความรู้สึกออกมาก่อนทิ้งตัวจมลงกับโซฟานุ่ม

                “อ๊ะ อื้อ อื้ออออออ”

x

               

                ภาพเหงื่อพราว แก้มแดง ปากวาว ตาฉ่ำ ทำให้ความอดทนที่มีถึงขีดสุด  ความร้อนในกายปะทุจนข่มใจเย็นดังเดิมไม่ไหว  อุปกรณ์ ตัวช่วยทั้งหลายที่อยู่บนห้องนอนถูกละเลยไป  มีเพียงสิ่งสะท้อนอารมณ์ขีดสุดของคนด้านใต้ที่จะใช้เป็นเครื่องมือ

               “เจ็บหน่อยนะทงเฮ”

                บอกให้รู้ตัวล่วงหน้าก่อนจะเริ่มขยับท่วงท่าให้ถนัด  โซฟาไม่เล็กแต่แคบเกินกว่าผู้ชายวัยเจริญพันธุ์จะใช้ทำกิจกรรมสองคนเช่นนี้  รู้ว่าจะต้องเจ็บ แต่ความปวดหนึบทำให้ไม่สามารถถ่วงเวลาต่อได้แม้สักนาที  กายสูงโปร่งเหงื่อพราวมัดกล้ามเนื้อค่อยๆ ฝังทุกความรัก ความปรารถนาที่มีให้อีกคนได้รับรู้

                น้ำอุ่นปลายหางตาฟ้องถึงความใจร้อนเกินไปของเขา  แต่ตาเรียวสวยวาวด้วยความสุขสม  อ้อมแขนต่างกอดรัด  ฝ่ามือต่างลูบไล้  ปลายจมูกต่างสูดดม  กลิ่นความปรารถนาที่ฉาบไปทั่วเนื้อผิวเส้นผมของคนที่กำลังส่งต่อความรักให้แก่กัน

                แสงรอบห้องสาดส่องผ่านผ้าม่านสว่างจ้า  แก้มใสขึ้นสีชมพูจนเกือบแดงก่ำ  คนขี้อายขลาดเขินเหลือเกิน หลบตาเป็นพัลวัน  คิบอมเพียรกระซิบด้วยเสียงทุ้มต่ำให้ผ่อนคลาย

เคยคิดว่าเลี่ยนนะถ้าจะเรียกใครสักคนว่า “ที่รัก”  แต่แปลก  วันนี้ใครบางคนน่ารัก จนคิดว่าเรียกได้ง่าย ๆ  กลุ่มผมนุ่มพริ้วคลอเคลียหน้าผากสวย แก้มใส สะบัดตามจังหวะขยับโยกเคลื่อนกาย 

เร่งจังหวะ ย้ำลึกสุดแรงในครั้งสุดท้าย คิมคิบอมก้มโน้มแนบริมฝีปากชิดในตำแหน่งที่มีสิ่งสำคัญของคนตัวบางเต้นตุบตับอยู่ภายใน  เอ่ยทั้งที่แนบริมฝีปาก ดูดดึงผิวเนื้อด้านใต้  ... เอ่ยอย่างแผ่วเบา

“....ที่รัก”